Jessica Mbarakaja Imembýma – Parió la Gata de Jessica

Ohaiva’ekue: Saturnina Díaz Molinas

Jessica mbarakaja imembýma

Pyharevete voi oújepi, oja mbeguemi ha ojekyty  ikupýre, upe rire osẽmiva oho ka’aguýre, omoñuhã jeruti, omohynguatã hye, oikuaa rupi hi’ag̃uimaha tasykatu, sapy’ánte opyta oke yvyra oha’ava’ekue ári.

Ko árape ndojekuaái hapykuere ojeporeka hese hóga kupe gotyo, oporandu opavavépe ndojehecháipa mymbami oheróva’ekue “Kate” ha katu avave ndohechái upe mbarakaja.

—Ikatúnte oime imemby pe javoráire— he’i ñembyasýpe ha osẽ oho ka’aguy rembe’y gotyo oheka. Ojevy rire oike kotykehápe, oheka ao sorokue ohupapo hag̃ua mymbami oha’ãrõva imemby’ikuérape. Tuichaite ñemondýire osapukái ojohúre imbarakaja cartón-pe, imemby jave.

—¡Jessica imembýma la nde Mbarakaja!— osapukái vy’águi —no puedo creer— ombojoapy.

Tre, cuatroma imembyhína Jéssica, hesarendypáningo hikuái—omombe’u.

Peteῖva ombohovái –dionoguarde, Señora Mili… ”Kate” oguerekóma mbakajara’i.

Parió la gata de Jessica

De mañana bien temprano solía venir, se acercaba lentamente y se enredaba a mis piernas, después se iba hacia el monte para cazar palomas, se llenaba el vientre porque sabía que estaba cerca el trabajo de parto, solía quedarse dormida sobre algún tronco caído.

Ese día no había dejado rastro, se la buscó detrás de la casa, preguntó a todos si no habían visto al animalito al cual le puso de nombre “Kate” y nadie respondió que había visto a la gata.

—Pudo haber tenido su cría en algún matorral.— se respondió con tristeza y salió yendo hacia la orilla del bosque para buscarla.

A su vuelta entró en su dormitorio a buscar alguna ropa deteriodada para prepapar algún recinto en donde pudiera parir el animalito que esperaba tener a sus crías.

Pegó un grito de susto al encontrar en ese momento a la gata dando a luz en un cartón.

—¡Jessica tu gata ya está pariendo!— gritó de alegría —No puedo creer— añadió.

—Tres, cuatro crías, Jessica, sus ojos brillan— agregó.

Alguien respondió —Dios nos guarde, Señora Mili… Kate ya tuvo a sus gatitos.

Che rehegua

Cheréra Saturnina, chererajoapy Díaz Molinas, chereñói ary 1966-pe peteĩ táva opytáva Ysyry Paraguay rembe’ýpe, hérava Puerto Antequera, tetã vore San Pedro-pe. Añemoaranduva’ekue Mitã ha Mitãrusu Mbo’ehaópe upe távape, oiko chehegui Mbo’ehára Mitãrusu Mbo’ehaopegua ary 1988-pe, táva Paraguaýpe oikohaguépe chehegui Mbo’ehára Ñe’ẽkõimegua Castellano ha Guarani, ambo’e ypy táva General Resquín, San Pedro-pe. Akóinte añembokatupyry  Guarani Ñe’ẽme ahayhúgui che ñe’ẽ ypy ha amombaretesevégui ijeporu tetã Paraguái ryepýpe ha ambue tetã rupi.

Mi nombre es Saturnina y mi apellido Díaz Molinas, nací a orillas del Río Paraguay, a la altura de Puerto Antequera, distrito del Segundo Departamento San Pedro, Paraguay. Mis primeros estudios los realicé en la Escuela y luego en el Colegio de esa localidad, posteriormente culminé el Curso de Profesorado de Nivel Medio en el área de Educación Idiomática, en la capital del país.

Ejercí la docencia en una ciudad del interior denominada General Francisco Isidoro Resquín en el Segundo Departamento, San Pedro. Prosigo mis estudios sobre el idioma Guaraní porque éste ha sido mi lengua materna y lo valoro de la misma forma refuerzo la enseñanza  de esta lengua para que mis paisanos hablen y escriban en guaraní. Así también lo doy a conocer a los extranjeros.